لشکر های درگیر نبرد در آخرزمان
مهمترین لشکر های امام زمان در هنگامه ظهور عبارتند از:
1 -اولین لشکر امام زمان( لشکر خود امام زمان)
در کوفه با لشگر سفیانی درگیر می شوند و اولین لشگر را برای جنگ با ترکها ( عثمانی احتمالا منظورشان است ) می فرستند و خود حضرت بسوی شام برای جنگ با سفیانی حرکت می کنند پس از آن به سوی قدس برای جنگ با یهودیان و رومیان می روند و از آنجا لشگریان خود را برای آزادی کشورهای مختلف می فرستند.
رنگ پرچم :سبز
2 - دومین لشکر امام زمان (لشگر خراسانی )
خراسانی یا سید حسنی است از شهر سمرقند خروج نموده و بسوی ری حرکت می کند و شعیب بن صالح تمیمی به او ملحق شده و در شهر همدان و دینور با لشگر حکومتی می جنگد و برای جنگ با سفیانی عازم استخر می شود و پس از آن به لشگر حضرت مهدی (عج) در کوفه می پیوندد.
رنگ پرچم: سیاه
3 – سومین لشکر امام زمان ( لشگر یمانی )
او که نامش حسن یا حسین است از یمن خروج می کند و بر شهر صنعاء تسلط می یابد و سپس بسوی مکه حرکت نموده و خود را به لشگر آن حضرت می رساند.
رنگ پرچم:سفید
4- چهارمین لشکر امام زمان (لشگر هاشمی عراقی )
او از گیلان غرب بسمت عراق حرکت می نماید و بسوی بصره رهسپار می شود سپس برای یاری خراسانی در جنگ با سفیانی به استخر می رود و حکومت خود را بر تمام سرزمینهای خلیج فارس گسترش می دهد.
رنگ پرچم:آبی سیر
5– پنجمین لشکر امام زمان ( لشگر اعرج کندی)
اعرج کندی از قسمت مراکش ( شمال آفریقا ) برای تصرف مصر خروج می کند پس از آن برای تسلط بر قدس به آن سمت حرکت میکند ولی سفیانی او را از بین می برد.
رنگ پرچم: زرد
6- ششمین لشکر امام زمان ( لشکر حارث بن حرث)
حارث بن حرث از یاران امام زمان (عج) هم زمان با سید خراسانی قیام میکند و از سمت خراسان با لشکر خود و به فرماندهی منصور عازم اصفهان شده پس از تسخیر اصفهان رو به استخر ( شیراز کنونی) نهاده و آنجا را تصرف می کند سپس با لشکر سید هاشمی عراقی جمع شده و به طرف کوفه حرکت می کنند سپس با لشکریان سید خراسانی و شعیب بن صالح جهت نبرد با لشکریان سفیانی روبه عراق حرکت می کنند.
رنگ پرچم :آبی روشن
مهمترین لشکر های دشمنان امام زمان در هنگام ظهور عبارتند از:
1-لشکر ترکان ( عثمانی)
روایات یادآور این معناست که
نخستین جنگی را که حضرت پس ازفتح عراق به آن اقدام می کند جنگ با ترکان است، که
آنها را شکست می دهد.
و ظاهراً مقصود از
ترکان، روسها است که بعد از جنگ جهانی با رومیان یعنی غربیها ضعیف و ناتوان می
شوند.
از دیگر احادیث مربوط به ترکان ، حدیثى است که مى گوید دوبار شورش مى کنند.
اصل حدیث از ابن حماد به نقل از مکحول است که پیغمبر فرمود :
(ترکان دو بار شورش مى کنند . یک بار که آذربایجان را ویران مى کنند . بار دوم آن قدر پیش مى آیند که اسبان شان را کنار ساحل فرات مى بندند .)
اما پس از آن ترکى باقى نمى ماند
ارطاة نقل مى کند :
( سفیانى با ترکان مى جنگد و شکست شان به دست مهدى (عج) است . نخستین پرچمى که مهدى (عج) براى نبرد برمى افرازد ، براى نبرد با ترک هاست)
عبد الله بن عمرو نقل مى کند :
( یکى از ملاحم باقى مانده ، که نبرد با ترکان در جزیره است . )
ابن حماد چندین روایت مى آورد که همگى با جنگ مغولان در سرزمین هاى اسلامى همخوان است ، و ظهور امام مهدى را پس از آن مى داند ، همچنین روایت دیگرى درباره نبرد امام در قرقیسیا با سفیانى و نبرد با ترکان مى آورد ، اما بعید است از نشانه هاى ظهور باشد .
به نقل از ابن مسعود گفته شده است :
(وقتى ترکان و خزر به جزیره و آذربایجان بیایند و رومیان به « عمق » و اطراف آنجا بروند ، مردى از قبیله قیس از اهالى قنسرین با رومیان مى جنگد و سفیانى هم در عراق با اهالى شرق مى جنگد . هر ناحیه اى سرگرم نبرد با دشمن است . وقتى مهدى چهل روز بجنگد و کمکى به او نرسد ، با رومیان ، به شرطى که هیچ کدام به دیگرى خراجى نپردازد ، صلح مى کند )
حذیفه مى گوید :
(وقتى پیشقراولان ترک را دیدید که به جزیره آمده اند ، با آنها بجنگید تا شکست شان بدهید ; اینها با این کار ، حرمت آنجا را زیر پا گذاشته اند . این نبرد نشانه خروج غربیان و شکست پادشاهى آنان است . )
از این گونه روایات زیاد وارد شده است .
اما شاید مهم ترین روایت ، روایت عمار یاسر است که مى گوید :
(دولت اهل بیتِ پیامبر نشانه هایى دارد . پس سرِ جاى خود بمانید تا آن نشانه ها ظاهر شود ، از جمله : آمدن ترکان که هم پیمان مردى ضعیف اند ، که دو سال پس از بیعت با وى ، بر کنار مى شود و ترکان بر ضد روم با هم پیمان مى شوند .)
رنگ پرچم: قهوه ای
2- لشکرسلمی تکریتی ( شیصبانی)
ظاهر اینست که خرابی بصره به دست او خواهد شد، از طرف جنوب وارد بصرمی شود، گروهی از عربها و گروهی از زنجی ها را همراه می برد و بصره را خراب می کند.
محل خروج وى عراق است که به آن زمین کوفان نیز گفته مى شود و یا اینکه در خود شهر کوفه است به هر حال خروج و یا انقلاب و یا حکومت او ناگهانى و غیر منتظره است (مانند آب که از زمین مى جوشد) او انسانى است طغیانگر و خونریز که مؤ منان را به قتل مى رساند و ظاهرا معناى جمله (و نمایندگان شما را مى کشد)
عوف سلمی که احتمالاً از نسل جعفر طیار است، بصره را با خاک یکسان می کند و از عراق عبور کرده وارد دمشق می شود و در مسجد شام به قتل میرسد.
رنگ پرچم : بنفش
3-لشگر سفیانی
لشگر سفیانی ابتدا از وادی پابس در سرزمین شام خروج نموده و پنج شهر را اشغال می نماید . سپس به سمت رقه و قرقیب حرکت نموده و از راه موصل وارد عراق می شوند پس از آن شهرهای تکریت - بغداد - کوفه - حی - بصره را پشت سرگذاشته و در شهر استخر با خراسانی و هاشمی درگیر می شود در همین زمان پادشاهان حجاز از او برای جنگ با حضرت مهدی (عج) یاری می طلبند و سفیانی لشگری را به سوی مکه می فرستد که لشگر او پس از خروج از مدینه در زمین فرو می رود.
سفیانی از افرادی است که چند ماه مانده به ظهور حضرت در ماه مبارک رجب همزمان با سید یمانی و سید خراسانی( در یک روز) از ناحیه شامات(که شامل 5 منطقه است) خروج کرده و با تصرف سوریه و عراق لشگری را برای یافتن و قتل امام زمان(عج) به طرف مکه می فرستد که این لشگر در بین راه مدینه ومکه در منطقه ای بنام ( بیداء) به زمین فرو رفته و نابود خواهند شد ، جنایتهای سفیانی در سوریه و مخصوصا در عراق وحشتناک است ، صدها هزار نفر از مردم بیگناه به دست او کشته خواهند شد تا اینکه توسط لشگر سید خراسانی که از ایران قیام کرده و رهسپار عراق گردیده است ، شکست خورده و نابود می گردد.
در روایات آمده است سفیانی با حمایت صهیونیستها و غربی ها در سوریه(ویا اردن) کودتا می کند و سپس یک گروه به نام بنی کلب از او حمایت می کنند ، بنی کلب جماعتی هستند که بخشی از آنها در ارتش اسرائیل ، بخشی در سوریه و بخشی در لبنان زندگی می کنند.
رنگ پرچم :قرمز
4-لشکر یاجوج و ماجوج
یاجوج و ماجوج دو شخصیت یا امتی بودهاند که ذوالقرنین در قرآن کریم از آنان با عنوان مفسد فی الارض یاد کرده است. ماجرای این دو در دوره بعد از ظهور و پس از جریان دجال، تکرار میشود که از حیث گستره و طرفهای درگیر و دیگر ویژگیها کاملاً متفاوت با آن خواهد بود. بررسی ماجرای یأجوج و ماجوج مجال مفصلی میطلبد و علاقه مندان میتوانند کتاب یأجوج و مأجوج نوشته شیخ توفیق حسن علویه را مطالعه نمایند. در اینجا به همین مقدار اکتفا میشود که فتنه این دو نیز به دست امام عصر(ع) برچیده میشود.
رنگ پرچم: نامشخص
5- لشکر غربیان و یهودیان
بنابر روایات متعددی که ذیل آیات آغازین سوره بنیاسراییل بیان شده دومین شکست جدی یهودیان در طول تاریخ به دست یاوران امام عصر(عج) خواهد بود. این مطلب را در منابع اهل تسنن نیز میتوان یافت. برای نمونه:
(قیامت برپا نشود تا اینکه بین مسلمانان و یهودیان جنگی رخ دهد که مسلمانان همه آنان را به هلاکت رسانند؛ به گونهای که اگر شخصی یهودی در پشت درخت یا صخرهای پنهان شود آن درخت و صخره به صدا در آمده و میگوید:ای مسلمان، یک یهودی در پناه من مخفی شده، او را هلاک کن)
همان طور که مشاهده میشود این جنگ متفاوت با جنگهای معمولی خواهد بود به نحوی که نباتات و جمادات نیز به یاری یاران امام زمان(عج) خواهند آمد تا به ظلمها و جنایات پایان ناپذیر یهود خاتمه بخشند. با تسلط بر فلسطین و مناطق اطراف آن در این مقطع، امام زمان(عج) بر منطقه خاورمیانه مسلط میشوند
درباره زمان آغاز و مدت این نبرد در روایات مطلبی یافت نشد امّا با توجه به شواهد و قرائن میتوان آن را در ماههای آغازین پس از ظهور تصور کرد. زیرا ایشان در مدتی کمتر از سه ماه بر خاورمیانه مسلط میشوند و پیش از آن با صیحه جبرییل همگان با شخصیت حضرت مهدی(عج) و اهداف و برنامههای ایشان آشنا شدهاند. از سویی امام(عج) از تمامی فرصتها بهره میبرند و برای ابلاغ پیام جهانی خویش اقدام مینمایند و از سوی دیگر در طول قرون متمادی و پیش از تولد امام زمان(عج) برای ممانعت از اقدامات عدالت گسترانه ایشان مترصد ظهور بودهاند. ظالمان که حضرت مهدی(عج) را در هم شکننده تمام هیمنه خویش می دانستهاند هرگز برای مخالفت و مبارزه با ایشان زمانه را از دست نخواهند داد. به خصوص که میدانند هر لحظهای که از ظهور بگذرد بر تعداد یاران و شیفتگان امام زمان(عج) افزوده خواهد شد. در برخی از روایات سرآغاز این نبرد را پناه بردن بازمانده سپاه سفیانی به غرب بیان شده است. ظاهرا در این ماجرا غربیان حضرت مسیح(ع) را میانجی خویش قرار میدهند و قرارداد صلحی میان دو طرف برای مدت هفت سال برقرار میگردد.
غربیان تنها با گذشت نه ماه، دو یا سه سال (به اختلاف روایات) از عقد این قرارداد صلح، آن را نقض میکنند و با سپاهی متشکل از هشتاد پرچم(شاید کنایه از کشور باشد) و نزدیک به یک میلیون سرباز به مسلمانان حمله ور میشوند. به رغم حضور این خیل سپاه جهانی در منطقه فلسطین، که با همراهی برخی از اعراب با غربیان ادامه مییابد به نفع مسلمانان و سپاه ظهور خاتمه مییابد. متاسفانه به غلط برخی نبرد قرقیسیا را معادل اسلامی آرماگدون درنظر میگیرند. با نگاه دقیقتر میتوان ادعا کرد غربیان با در نظر گرفتن نبرد نهایی امام عصر(عج) با روم و غرب داستان آرماگدون را ساختهاند یا در منابع آسمانی تحریف ناشدهای که به طور محرمانه و مخفیانه در اختیار دارند از این نبرد اطلاع یافتهاند و حقایق مربوط به آن را برای خویش تحریف کردهاند. مقایسه شباهتها و تفاوتهای این دو نبرد مجال دیگری میطلبد امّا به اجمال باید این دو را بسیار شبیه بدانیم.
رنگ پرچم : زرد رنگ
6- لشکر دجال
ماجرای دجال با اوصاف خاص او مطلبی است که غالبا در منابع اهل سنت آمده است و در منابع شیعی معمولا به بیان کلیات و مطالب اجمالی درباره این موضوع اکتفا شده است. منابع مسیحیان نیز به وفور درباره دجال و اقدامات او سخن گفتهاند تا جایی که در حال حاضر، آنان به دنبال یافتن مصداق یا مصداقهای آن هستند.در منابع مسیحیان، مسیح نبی(ع) را قاتل دجال معرفی کردهاند و در منابع اسلامی نیز گاه ایشان و گاه حضرت مهدی(عج) را کُشنده دجال بیان نمودهاند. دجال شخصیت، جریان یا ابزاری است که عدهای در در دوره آخرالزمان به خویشتن فریفته میسازد و زمینه کفر و ناسپاسی جمعیت بسیاری را فراهم میآورد. به استناد روایاتی که به دست ما رسیده این ماجرا در دوره امام عصر(عج) خاتمه مییابد و در دمشق، باب لد کشته میشود.
رنگ پرچم : نفاق و دو رویی
7- لشکر شیطان
ابلیس پس از آنکه در ماجرای خلقت حضرت آدم(ع) بر او سجده نکرد و از درگاه الهی رانده شد درصدد انتقام از این مخلوق تازه خداوند بر آمد. او با توجه به معرفتی که به خداوند داشت به عزت او قسم خورد که به جز مخلَصان، دیگر اسنانها را گمراه کند و برای همین امر از خداوند تا روز قیامت مهلت خواست. خداوند تا موعد مشخصی (یوم الوقت المعلوم) به او مهلت داد. در روایات متعددی که ذیل این آیه آمده، آن موعد مشخص را ظهور امام عصر(عج) بیان نمودهاند. پس از ظهور امام عصر(عج) طی نبردی ابلیس به همراه اعوان و انصار جنی و انسیاش در برابر امام و یارانشان صف آرایی میکنند. نتیجه این نبرد نیز شکست شیطان و یاران اوست و در پایان این جنگ، ابلیس در مسجد کوفه به دست امام زمان(عج) کشته میشود. از همین روست که نوع مشکلات و آزارهایی که دوستداران و پیروان و مبلغان امام عصر(عج) در دوره غیبت از شیاطین جن و انس میبینند به مراتب بیش از دیگران است. از این مقطع به بعد میزان سنجش افراد بر اساس نحوه برخورد با نفس اماره شان است؛ زیرا دیگر وسوسه کنندهای از بیرون وجود ندارد و افراد تنها از درون وسوسه را تجربه میکنند.
رنگ پرچم: نامشخص